9 czerwca 1950 urodził się
JON
LORD
(właśc.
Jonathan "Jon" Douglas Lord; zm. 16 lipca 2012), brytyjski
muzyk rockowy, członek zespołów The Artwoods (1964-1968), Deep
Purple (1968-75 i 1984-2002), Paice, Ashton & Lord (1976-77) oraz
Whitesnake (1978-1984).
Jeden
z najwybitniejszych współczesnych klawiszowców, wirtuoz organów
Hammonda. Pierwszy muzyk rockowy, który dokonał udanego mariażu
muzyki poważnej i popularnej na płycie "Concerto for Group and
Orchestra" (1969), nagranej na żywo w Royal Albert Hall przez
Deep Purple z Royal Philharmonic Orchestra
https://www.youtube.com/watch?v=Rr-1qu9MIrc
Niemal
od chwili narodzin Jona Lorda muzyka wypełniała mu czas. Ojciec
grał na saksofonie w lokalnym zespole, później założył Fire
Service Band. Zabierał syna na potańcówki, zaszczepiając tym
samym w małym Jonie zamiłowanie do muzyki.
W
wieku 7 lat Jon rozpoczął lekcje gry na pianinie. Pierwszy okres
nauki wspomina bez większego sentymentu: "Nie cierpiałem tego.
Szybko okazało się, że nauka gry polega przede wszystkim na
ciężkiej pracy. Osobiście nigdy do ciężkiej pracy nie paliłem
się, choć czasami zdawałem sobie sprawę z jej konieczności".
Wśród jego idoli był wówczas kompozytor Johann Sebastian Bach.
Przełom
nastąpił, gdy pewnego razu pan Lord wziął syna na koncert Teda
Heatha. "Bardzo mi się to podobało. Wówczas też dostałem
nowego nauczyciela, który dawał recitale dla BBC. To właśnie on
pokazał mi, że muzyka to nie tylko opanowanie techniki gry - to
przede wszystkim sama radość".
W
latach 1956-1957 nauczycielem Jona był John Palmer, pianista
jazzowy. "Zwrócił moją uwagę na jazz i muzyków w rodzaju
Dave'a Brubecka, Maynarda Fergusona czy Milesa Davisa" -
wspomina Jon.
W
tym samym czasie po raz pierwszy zetknął się z rock'n'rollem.
"Założyłem taką śmieszną grupę - trzy pianina i gość z
basem, zrobionym ze skrzyni po herbacie. Graliśmy sobie co tydzień.
W ten sposob uciekałem od lekcji gry na pianinie, wchodząc
jednocześnie coraz mocniej w estetykę rock'n'rolla. Uświadomiłem
sobie, że rock'n'roll to coś więcej niż to, co dociera do naszych
uszu".
Jeden
z kolegow zaproponował Jonowi dołączenie do grupy, grającej
bluesa. Perspektywa zarobków była na tyle kusząca, że Jon zgodził
się. "Muzyka bluesowa była dla mnie zupełną nowością. Nasz
zespół, Bill Ashton Combo, grał trochę bluesa, ale lider nie
pasował jakoś do tego wszystkiego. Miał 35 lat. Fajny facet, ale w
sumie nie nadawał się".
Jon
bez większego żalu opuścił Bill Ashton Combo pod koniec 1962, po
czym, wraz z gitarzystą Derekiem Griffithsem, śpiewającym basistą
Donem Wilsonem i perkusistą Regem Dunnage założył The Don
Wilson's Combo. Była to półprofesjonalna grupa, zarabiająca na
życie graniem w klubach, pubach, na weselach. Zespół przeistoczył
się wkrótce w Red Bludd's Bluesicians, zaś na początku 1964, gdy
do formacji dołączył wokalista Art Wood, po raz kolejny zmieniono
nazwę na The New Art Wood Combo, a w końcu - na The Artwoods.
THE
ARTWOODS (1964-1967) był to brytyjski zespół rhythm and bluesowy.
W grupie występowali, oprócz Arta Wooda, także Derek Griffiths
(gitara), Jon Lord (organy), Malcolm Pool (bas) i perkusista Keef
Hartley (w 1967 zastąpiony przez Colina Martina). W ciągu blisko
4-letniej działalności grupa zdobyła dużą popularność, przede
wszystkim jako zespół koncertowy. Występowali dużo w krajach
europejskich, m.in. w Polsce w kwietniu 1966 - w Warszawie, Kielcach
i Radomiu, jako support grupy Billy Kramer & The Dakotas.
Koncerty
The Artwoods w Polsce obrosły prawdziwą legendą. W epoce PRL każdy
przyjazd znanego zachodniego wykonawcy stanowił nie lada wydarzenie.
The Artwoods mieli wśród polskiej publiczności ugruntowaną opinię
jednego z najlepszych zespołów brytyjskich. Późniejsze dokonania
Jona Lorda i popularność, jaka stała się jego udziałem, wydatnie
pomogły mitologicznej wręcz sławie, do dziś otaczającej The
Artwoods w naszym kraju.
Grupa
wydała tylko jedną płytę - "Art Gallery" (1966)
oraz
EPkę "Jazz in Jeans" (1967)
W
1967 The Artwoods zawiesili działalność. Potem krótko występowali
jeszcze pod nazwą St. Valentine's Day Massacre.
Przypadek
sprawił, że artystyczną duszę Jona Lorda wypełniła idea, której
realizacja stała się dla niego życiową misją. "Na
koncertach wykonywaliśmy utwór, zawierający pięciominutową
partię organów, graną jedynie z towarzyszeniem perkusji. Pewnego
wieczoru - ni stąd ni zowąd - wstawiłem tam fragment fugi Bacha,
który nagle przyszedł mi do głowy. Po chwili całość przemówiła
zupełnie innym głosem. I wtedy pomyślałem o możliwości
wykorzystania muzyki klasycznej w bluesie czy rocku. Przy okazji -
wbrew temu, co myślą ludzie - ja nie zapożyczyłem tego pomysłu
od Keitha Emersona. Ani on ode mnie. Wpadliśmy na to mniej więcej w
tym samym czasie".
Zespół
DEEP PURPLE powstał w 1968, początkowo pod nazwą Roundabout, w
składzie: Ritchie Blackmore, Jon Lord, Nick Simper, Ian Paice, Rod
Evans. Grupa, wspólnie z Led Zeppelin i Black Sabbath, jest uważana
za pioniera hard rocka i heavy metalu. Do swojej twórczości zespół
często włączał pierwiastek muzyki poważnej, blues rocka, popu i
rocka progresywnego.
Deep
Purple został odnotowany w Księdze Rekordów Guinessa, jako
"najgłośniejszy zespół świata". Sprzedaż wydawnictw
formacji przekroczyła liczbę 100 mln.
W
trakcie swojej działalności zespół przeszedł wiele zmian
personalnych. Największy sukces odniósł drugi skład (zwany Mark
II): Ian Gillan, Ritchie Blackmore, Roger Glover, Jon Lord i Ian
Paice.
Pierwszy
longplay - "Shades of Deep Purple" (1968) - przyniósł
słynny utwór "Hush"
Na
albumie "Deep Purple in Rock" (1970) Jon Lord opracował
przełomowy sposób wzmocnienia brzmienia organów Hammonda w celu
dopasowania ich do charakterystycznego dźwięku gitary elektrycznej.
Ten wynalazek, obejmujący podłączenie organów bezpośrednio do
wzmacniacza Marshall, stał się charakterystycznym dźwiękiem Jona.
Album
zawiera m.in. utwór "Child In Time" ze słynnym motywem
otwierającym, granym przez Lorda
Full
album:
Najsłynniejszym
i najbardziej komercyjnym albumem zespołu jest "Machine Head"
(1972), który zawiera kilka klasyków, a ich współautorem jest
Lord: "Smoke on the Water"
"When
a Blind Man Cries"
"Highway
Star"
Full
album:
Płyta
"Perfect Strangers" (1984) zawiera kolejne słynne motywy
organowe w wykonaniu Jona Lorda
Dyskografia
Deep Purple:
Grupa
WHITESNAKE - to brytyjski zespół hardrockowy, stworzony przez
byłego wokalistę Deep Purple, Davida Coverdale'a. Grupa zyskała
największą popularność w latach 80. Przez jej skład przewijali
się m.in. Jon Lord (1978-1984), Ian Paice (1979-1982), Steve Vai
(1989-1991). Na początku zespół często był porównywany do Deep
Purple - nie tylko dlatego, że trzech muzyków pochodziło z tej
grupy, ale głównie z racji podobieństwa brzmień. W późniejszych
latach zespół zbliżył brzmienie do hard rocka.
Z
Whitesnake Jon Lord nagrał sześć albumów: "Trouble"
(1978)
"Lovehunter"
(1979)
"Ready
an' Willing" (1980)
"Come
an' Get It" (1981)
"Saints
& Sinners"(1982)
"Slide
It In" (1984)
W
trakcie swojej kariery Jon Lord wystąpił gościnnie na płytach
wielu znanych wykonawców, m.in.:
George’a
Harrisona "Gone Troppo" 1982
Davida
Gilmoura "About Face" 1983
Cozy’ego
Powella "Octopuss" 1983
Alvina
Lee "Detroit Diesel" 1986
W
2011 zdiagnozowano u Jona Lorda raka trzustki.
"Chciałbym,
żeby moi przyjaciele i fani wiedzieli, że walczę z rakiem, i
dlatego, na czas kuracji i leczenia, robię sobie przerwę od
koncertowania" - takie oświadczenie pojawiło się na
oficjalnej stronie Jona Lorda.
Zmarł
16 lipca 2012, w wieku 71 lat. Bezpośrednią przyczyną zgonu był
zator tętnicy płucnej.
R.I.P.
[*]
Posłuchajmy:
The
Artwoods - The Complete BBC Sessions 1965 (Keef Hartley - drums, Art
Wood - vocals, Derek Griffiths - guitar, Jon Lord - organ, Malcolm
'Molly' Pool - bass)
The
Artwoods - "I Take What I Want"
Deep
Purple - "Child in Time" (1970)
Jon
Lord Album "Sarabande with Philharmonia Hungaria" (1976)
Whitesnake
- Live Full Concert 1979 (David Corverdale, Micky Moody, Bernie
Marsden, Neil Murray, Jon Lord, Dave Dowle)
Jon
Lord Album "Before I Forget" (1982)
Jon
Lord solo Whitesnake 1983
Deep
Purple - "Perfect Strangers" (1984)
Deep
Purple - "When A Blind Man Cries" (1995)
Jon
Lord Solo Live Katowice, Poland, 1996
Jon
Lord Album - "Pictured Within" (1998)
Deep
Purple - "Lazy" (Steve Morse, Ian Paice, Roger Glover, Ian
Gillan, Jon Lord 1999)
Deep
Purle - "Perfect Strangers" Live in Montreux 2000 - Best
Intro from Jon Lord
Jon
Lord Live from Album "Beyond The Notes" (2004)
Jon
Lord Album "Boom of the Tingling Strings" (2008)
Rick
Wakeman & Jon Lord on Sunflower Jam 2011
Jon
Lord Hammond Solos
https://www.youtube.com/watch?v=nBOmMlHOMkE
