czerwca 09, 2018

9 czerwca 1941 urodził się JON LORD


9 czerwca 1950 urodził się

JON LORD

(właśc. Jonathan "Jon" Douglas Lord; zm. 16 lipca 2012), brytyjski muzyk rockowy, członek zespołów The Artwoods (1964-1968), Deep Purple (1968-75 i 1984-2002), Paice, Ashton & Lord (1976-77) oraz Whitesnake (1978-1984).
Jeden z najwybitniejszych współczesnych klawiszowców, wirtuoz organów Hammonda. Pierwszy muzyk rockowy, który dokonał udanego mariażu muzyki poważnej i popularnej na płycie "Concerto for Group and Orchestra" (1969), nagranej na żywo w Royal Albert Hall przez Deep Purple z Royal Philharmonic Orchestra https://www.youtube.com/watch?v=Rr-1qu9MIrc
Niemal od chwili narodzin Jona Lorda muzyka wypełniała mu czas. Ojciec grał na saksofonie w lokalnym zespole, później założył Fire Service Band. Zabierał syna na potańcówki, zaszczepiając tym samym w małym Jonie zamiłowanie do muzyki.
W wieku 7 lat Jon rozpoczął lekcje gry na pianinie. Pierwszy okres nauki wspomina bez większego sentymentu: "Nie cierpiałem tego. Szybko okazało się, że nauka gry polega przede wszystkim na ciężkiej pracy. Osobiście nigdy do ciężkiej pracy nie paliłem się, choć czasami zdawałem sobie sprawę z jej konieczności". Wśród jego idoli był wówczas kompozytor Johann Sebastian Bach.
Przełom nastąpił, gdy pewnego razu pan Lord wziął syna na koncert Teda Heatha. "Bardzo mi się to podobało. Wówczas też dostałem nowego nauczyciela, który dawał recitale dla BBC. To właśnie on pokazał mi, że muzyka to nie tylko opanowanie techniki gry - to przede wszystkim sama radość".
W latach 1956-1957 nauczycielem Jona był John Palmer, pianista jazzowy. "Zwrócił moją uwagę na jazz i muzyków w rodzaju Dave'a Brubecka, Maynarda Fergusona czy Milesa Davisa" - wspomina Jon.
W tym samym czasie po raz pierwszy zetknął się z rock'n'rollem. "Założyłem taką śmieszną grupę - trzy pianina i gość z basem, zrobionym ze skrzyni po herbacie. Graliśmy sobie co tydzień. W ten sposob uciekałem od lekcji gry na pianinie, wchodząc jednocześnie coraz mocniej w estetykę rock'n'rolla. Uświadomiłem sobie, że rock'n'roll to coś więcej niż to, co dociera do naszych uszu".
Jeden z kolegow zaproponował Jonowi dołączenie do grupy, grającej bluesa. Perspektywa zarobków była na tyle kusząca, że Jon zgodził się. "Muzyka bluesowa była dla mnie zupełną nowością. Nasz zespół, Bill Ashton Combo, grał trochę bluesa, ale lider nie pasował jakoś do tego wszystkiego. Miał 35 lat. Fajny facet, ale w sumie nie nadawał się".
Jon bez większego żalu opuścił Bill Ashton Combo pod koniec 1962, po czym, wraz z gitarzystą Derekiem Griffithsem, śpiewającym basistą Donem Wilsonem i perkusistą Regem Dunnage założył The Don Wilson's Combo. Była to półprofesjonalna grupa, zarabiająca na życie graniem w klubach, pubach, na weselach. Zespół przeistoczył się wkrótce w Red Bludd's Bluesicians, zaś na początku 1964, gdy do formacji dołączył wokalista Art Wood, po raz kolejny zmieniono nazwę na The New Art Wood Combo, a w końcu - na The Artwoods.
THE ARTWOODS (1964-1967) był to brytyjski zespół rhythm and bluesowy. W grupie występowali, oprócz Arta Wooda, także Derek Griffiths (gitara), Jon Lord (organy), Malcolm Pool (bas) i perkusista Keef Hartley (w 1967 zastąpiony przez Colina Martina). W ciągu blisko 4-letniej działalności grupa zdobyła dużą popularność, przede wszystkim jako zespół koncertowy. Występowali dużo w krajach europejskich, m.in. w Polsce w kwietniu 1966 - w Warszawie, Kielcach i Radomiu, jako support grupy Billy Kramer & The Dakotas.
Koncerty The Artwoods w Polsce obrosły prawdziwą legendą. W epoce PRL każdy przyjazd znanego zachodniego wykonawcy stanowił nie lada wydarzenie. The Artwoods mieli wśród polskiej publiczności ugruntowaną opinię jednego z najlepszych zespołów brytyjskich. Późniejsze dokonania Jona Lorda i popularność, jaka stała się jego udziałem, wydatnie pomogły mitologicznej wręcz sławie, do dziś otaczającej The Artwoods w naszym kraju.
Grupa wydała tylko jedną płytę - "Art Gallery" (1966)
oraz EPkę "Jazz in Jeans" (1967)
W 1967 The Artwoods zawiesili działalność. Potem krótko występowali jeszcze pod nazwą St. Valentine's Day Massacre.
Przypadek sprawił, że artystyczną duszę Jona Lorda wypełniła idea, której realizacja stała się dla niego życiową misją. "Na koncertach wykonywaliśmy utwór, zawierający pięciominutową partię organów, graną jedynie z towarzyszeniem perkusji. Pewnego wieczoru - ni stąd ni zowąd - wstawiłem tam fragment fugi Bacha, który nagle przyszedł mi do głowy. Po chwili całość przemówiła zupełnie innym głosem. I wtedy pomyślałem o możliwości wykorzystania muzyki klasycznej w bluesie czy rocku. Przy okazji - wbrew temu, co myślą ludzie - ja nie zapożyczyłem tego pomysłu od Keitha Emersona. Ani on ode mnie. Wpadliśmy na to mniej więcej w tym samym czasie".
Zespół DEEP PURPLE powstał w 1968, początkowo pod nazwą Roundabout, w składzie: Ritchie Blackmore, Jon Lord, Nick Simper, Ian Paice, Rod Evans. Grupa, wspólnie z Led Zeppelin i Black Sabbath, jest uważana za pioniera hard rocka i heavy metalu. Do swojej twórczości zespół często włączał pierwiastek muzyki poważnej, blues rocka, popu i rocka progresywnego.
Deep Purple został odnotowany w Księdze Rekordów Guinessa, jako "najgłośniejszy zespół świata". Sprzedaż wydawnictw formacji przekroczyła liczbę 100 mln.
W trakcie swojej działalności zespół przeszedł wiele zmian personalnych. Największy sukces odniósł drugi skład (zwany Mark II): Ian Gillan, Ritchie Blackmore, Roger Glover, Jon Lord i Ian Paice.
Pierwszy longplay - "Shades of Deep Purple" (1968) - przyniósł słynny utwór "Hush"
Na albumie "Deep Purple in Rock" (1970) Jon Lord opracował przełomowy sposób wzmocnienia brzmienia organów Hammonda w celu dopasowania ich do charakterystycznego dźwięku gitary elektrycznej. Ten wynalazek, obejmujący podłączenie organów bezpośrednio do wzmacniacza Marshall, stał się charakterystycznym dźwiękiem Jona.
Album zawiera m.in. utwór "Child In Time" ze słynnym motywem otwierającym, granym przez Lorda
Full album:
Najsłynniejszym i najbardziej komercyjnym albumem zespołu jest "Machine Head" (1972), który zawiera kilka klasyków, a ich współautorem jest Lord: "Smoke on the Water"
"When a Blind Man Cries"
"Highway Star"
Full album:
Płyta "Perfect Strangers" (1984) zawiera kolejne słynne motywy organowe w wykonaniu Jona Lorda
Dyskografia Deep Purple:
Grupa WHITESNAKE - to brytyjski zespół hardrockowy, stworzony przez byłego wokalistę Deep Purple, Davida Coverdale'a. Grupa zyskała największą popularność w latach 80. Przez jej skład przewijali się m.in. Jon Lord (1978-1984), Ian Paice (1979-1982), Steve Vai (1989-1991). Na początku zespół często był porównywany do Deep Purple - nie tylko dlatego, że trzech muzyków pochodziło z tej grupy, ale głównie z racji podobieństwa brzmień. W późniejszych latach zespół zbliżył brzmienie do hard rocka.
Z Whitesnake Jon Lord nagrał sześć albumów: "Trouble" (1978)
"Lovehunter" (1979)
"Ready an' Willing" (1980)
"Come an' Get It" (1981)
"Saints & Sinners"(1982)
"Slide It In" (1984)
W trakcie swojej kariery Jon Lord wystąpił gościnnie na płytach wielu znanych wykonawców, m.in.:
George’a Harrisona "Gone Troppo" 1982
Davida Gilmoura "About Face" 1983
Cozy’ego Powella "Octopuss" 1983
Alvina Lee "Detroit Diesel" 1986
W 2011 zdiagnozowano u Jona Lorda raka trzustki.
"Chciałbym, żeby moi przyjaciele i fani wiedzieli, że walczę z rakiem, i dlatego, na czas kuracji i leczenia, robię sobie przerwę od koncertowania" - takie oświadczenie pojawiło się na oficjalnej stronie Jona Lorda.
Zmarł 16 lipca 2012, w wieku 71 lat. Bezpośrednią przyczyną zgonu był zator tętnicy płucnej.
R.I.P. [*]
Dyskografia Jona Lorda: https://jonlord.org/recordings/
Posłuchajmy:
The Artwoods - The Complete BBC Sessions 1965 (Keef Hartley - drums, Art Wood - vocals, Derek Griffiths - guitar, Jon Lord - organ, Malcolm 'Molly' Pool - bass)
The Artwoods - "I Take What I Want"
Deep Purple - "Child in Time" (1970)
Jon Lord Album "Sarabande with Philharmonia Hungaria" (1976)
Whitesnake - Live Full Concert 1979 (David Corverdale, Micky Moody, Bernie Marsden, Neil Murray, Jon Lord, Dave Dowle)
Jon Lord Album "Before I Forget" (1982)
Jon Lord solo Whitesnake 1983
Deep Purple - "Perfect Strangers" (1984)
Deep Purple - "When A Blind Man Cries" (1995)
Jon Lord Solo Live Katowice, Poland, 1996
Jon Lord Album - "Pictured Within" (1998)
Deep Purple - "Lazy" (Steve Morse, Ian Paice, Roger Glover, Ian Gillan, Jon Lord 1999)
Deep Purle - "Perfect Strangers" Live in Montreux 2000 - Best Intro from Jon Lord
Jon Lord Live from Album "Beyond The Notes" (2004)
Jon Lord Album "Boom of the Tingling Strings" (2008)
Rick Wakeman & Jon Lord on Sunflower Jam 2011
Jon Lord Hammond Solos
https://www.youtube.com/watch?v=nBOmMlHOMkE




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Materiał udostępniony za zgodą Pani Ewy Kałużnej
- Dziękujęmy Ewuniu
Copyright © 2016 No w rzeczy samej - muzyka , Blogger