maja 20, 2018

20 maja 1944 urodził się JOE COCKER


Zdjęcie użytkownika Ewa Kałużna.

20 maja 1944 urodził się
JOE COCKER
(właśc. John Robert Cocker; zm. 22 grudnia 2014), angielski muzyk (rock, blues-rock, blue-eyed soul), wokalista i kompozytor.
Znajduje się na 97. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów magazynu "Rolling Stone". Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego. Laureat wielu nagród, w tym Grammy 1983 za piosenkę "Up Where We Belong", nagraną wspólnie z Jennifer Warnes do filmu "Oficer i dżentelmen". Za ten sam utwór otrzymał Oscara https://www.youtube.com/watch?v=bjrOcrisGyI
Joe Cocker, obdarzony natychmiast rozpoznawalnym, głębokim głosem z charakterystyczną chrypką, odznaczający się niebywałą wprost sceniczną ekspresją, zaczynał karierę w latach 60. w zespole The Avengers swojego brata Victora, pod pseudonimem Vance Arnold https://www.youtube.com/watch?v=yEgWmla8OnE
Następnie, wraz z basistą Chrisem Staintonem, założył zespół Grease Band, z którym nagrał swój pierwszy przebój "With a Little Help from My Friends" autorstwa Beatlesów. Był to rzadki przypadek, kiedy to przeróbka została uznana za lepszą od oryginału. Utwór stał się dla Cockera prawdziwą trampoliną do międzynarodowej sławy https://www.youtube.com/watch?v=6waXtxosJ4A
Błyskawicznie robił karierę, brał udział w wielu projektach muzycznych, występował w telewizji:
"She Came in Through the Bathroom Window" (French TV Performance, 1969) https://www.youtube.com/watch?v=P5g_9PqyMbw
"Something" (ABC Television Performance, 1969) https://www.youtube.com/watch?v=3tw1J8w9JqQ
W krótkim czasie stał się światową gwiazdą i był zapraszany na wszystkie liczące się festiwale, w tym na legendarny Woodstock 1969, gdzie jego występ należał do najjaśniejszych punktów całej imprezy: "With a Little Help from My Friends" https://www.youtube.com/watch?v=7ecZ94guWl0
Niestety, w latach 70. zaczęły się duże kłopoty. Znać o sobie dało zamiłowanie artysty do rock'n'rollowgo stylu życia - pojawiły się zarówno hurtowe ilości alkoholu, jak i narkotyków. Podczas występów Cocker często był zbyt pijany, by zapamiętać teksty utworów. Artysta co prawda wydawał albumy regularnie, jednak żadnemu z nich nie udało się odnieść sukcesu, zbliżonego do tego z przełomu lat 60. i 70. Jedynie mała płytka z piosenką Billy'ego Prestona "You Are So Beautiful" z 1975 stała się przebojem po obu stronach Atlantyku https://www.youtube.com/watch?v=XjwSkvXsmgE
"Narkotyki były wszędzie i ja się na nie rzucałem. Kiedy już się trafi na tę równię pochyłą, trudno jest powstrzymać upadek. Zajęło mi to całe lata" - powiedział w jednym z wywiadów. Pomogła mu żona, Pam Baker. "Uświadomiła mi, że ludzie wciąż chcą mnie słuchać - mówił muzyk.
Powrócił do działalności artystycznej w latach 80. Pierwszy album po przerwie - "Sheffield Steel" (1982) - nie spotkał się z uznaniem, lecz dostrzeżono jego powrót.
W następnych latach kontynuował nagrywanie i koncerty. Pojawiły się wówczas takie przeboje, jak: "You Can Leave Your Hat On" (1986) https://www.youtube.com/watch?v=0D5ah2963cY
"When the Night Comes" (1989) https://www.youtube.com/watch?v=G6G1fIbulvo
"Summer in the City" (1994) https://www.youtube.com/watch?v=6Hxz6qJi-9k
"Don't Let Me Be Misunderstood" (1996) https://www.youtube.com/watch?v=3v7OcFhGOhc
"Sorry Seems to Be the Hardest Word" https://www.youtube.com/watch?v=-ph6vJ6lBY0
W 1994 wystąpił na reaktywowanym festiwalu Woodstock, jako jeden z niewielu artystów, którzy grali także podczas oryginalnej edycji w 1969 https://www.youtube.com/watch?v=RvK2_lehBzA
Płyta "Heart & Soul" (2004) to przykład albumu, zawierającego kompilację coverów znanych utworów z gatunków soul, R'n'B oraz rock, które wywarły największy wpływ na twórczość Joe Cockera. Znalazły się na niej takie kompozycje, jak: "Chain of Fools" Arethy Franklin https://www.youtube.com/watch?v=17VoUQYE_Ms
"I, Who Have Nothing" Bena E. Kinga https://www.youtube.com/watch?v=SFiyawF_tmU
"Jealous Guy" Johna Lennona https://www.youtube.com/watch?v=oi3cUG-zKXo
Cocker wielokrotnie odwiedzał Polskę. Po raz pierwszy wystąpił u nas w 2000, podczas promocji krążka "No Ordinary World" - był wtedy gwiazdą Inwazji Mocy RMF FM https://www.youtube.com/watch?v=NM1TG-KCSXM
W czasie swojej kariery wydał 22 albumy studyjne, 9 albumów koncertowych, 14 kompilacji i 68 singli. Dzięki temu uzyskał status jednego z najważniejszych muzyków brytyjskich w historii.
Dyskografia: https://en.wikipedia.org/wiki/Joe_Cocker_discography
Zmarł w wieku 70 lat, po długiej walce z chorobą nowotworową płuc, na swoim ranczu w stanie Colorado, gdzie od wielu lat mieszkał wraz z żoną.
R.I.P. [*]
"Joe Cocker został przez naturę obdarzony jednym z najlepszych i najbardziej rozpoznawalnych głosów w całej historii rocka, czy też, jak chcą tego inni, białego bluesa i rhythm’n’bluesa. To był głos jakby wydobywający się nie z płuc, lecz wprost z samych trzewi, i kształtowany nie przez zwyczajne struny głosowe, lecz filtrowany przez pokłady gruboziarnistego papieru ściernego. Dzięki temu głosowi i maestrii, z jaką operował nim Cocker, nawet najbardziej banalne piosenki nabierały zaskakującej głębi egzystencjalnej i emocjonalnej. Ten zresztą, niemożliwy do podrobienia głos, nadający zupełnie nowe znaczenie i treść cudzym, niby dobrze znanym utworom, był jego kartą przetargową w czasach, gdy na łeb na szyję spadały ceny akcji rockmenów, którzy nie byli w stanie zapewnić sobie autorskiego repertuaru" - pisał o artyście Jerzy Rzewuski.
"Joe Cocker już na początku kariery dokonał rzeczy niemożliwej - poprawił największy zespół świata, The Beatles. Zaśpiewał ich piosenkę "With a Little Help from My Friends" lepiej niż oni sami. To wykonanie-ikona odbyło się na Woodstocku, co okazało się jednym z najważniejszych momentów w jego karierze. Woodstock wywindował go na sam szczyt" - mówi Piotr Metz. "Było to nieprawdopodobnym epizodem, rzeczą z kosmosu. Warto pamiętać, że sami Beatlesi go uhonorowali, dając mu do nagrania kolejne swoje piosenki, zanim jeszcze sami wydali je na płytach" - opowiada Metz.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Materiał udostępniony za zgodą Pani Ewy Kałużnej
- Dziękujęmy Ewuniu
Copyright © 2016 No w rzeczy samej - muzyka , Blogger